Zaterdag 23 maart

Om 18 uur vertrekken wij met vier bootjes naar een ander strand aan de Atlantische Oceaan om de schildpadden te zien.Wij moeten eerst, langer dan een uur door het moeras, door vaak hele kleine beekjes varen. De bootsman moet ook nu weer vaak in het water springen om de boot los te trekken, het water is gelukkig niet diep hier.
De zon gaat langzaam onder en de maan staat al hoog aan de hemel. Schitterend ziet het uit! Het is al ver na 19 uur als wij op het strand aankomen. Er is een breed zand strand wat aan het einde overgaat in struikgewas. Het is nog eb en wij moeten nog wachten voordat wij over het strand gaan wandelen. Liggen in het zand met boven ons de volle maan en een hemel vol sterren. Prachtig!

Later als wij over het strand wandelen, zien wij een spoor omhoog gaan. Het is het spoor van een schildpad. Wij moeten nu heel rustig zijn, de schildpad mag niet gestoord worden want als ze iets hoort dan draait ze zich om en loopt/kruipt terug naar de zee. En de schildpad moet helemaal het strand omhoog lopen tot boven aan de bosjes, waar ze pas begint met graven.

Hier zie je een schildpad die al zijn eieren gelegd heeft en terug naar de zee loopt. Het is net een tractorspoor wat ze achter laat.

Wij mogen geen foto's met flitslicht maken als de schildpad bezig is om een kuil te graven. Ze schept, vormt met haar achterpoten een schepje en schept zo het zand weg, totdat een ronde  kuil van minstens 80 cm diep ontstaat.De schildpad gaat zo liggen dat de eileider boven het gat hangt. Je ziet hoe ze met haar hele lijf perst  en dan valt een wit ei zo groot als een tennisbal naar beneden. Weer persen en dan vallen er twee en zo gaat het maar door. Tussendoor loopt er nog een beetje slijm mee! Zo legt ze ongeveer 20 eieren, nu pauzeert ze even en dan volgen weer 20 eieren. Bij de schildpad die wij gezien hebben waren het minstens honderd eieren, het gat werd  aardig vol!

De jongens van de tour operator die mee waren, houden hier voorzichtig de poten van de schildpad uit elkaar zodat wij beter kunnen zien hoe de eieren vallen.

Hier zie je hoe de schildpad het gat weer vult met zand. Zij schept nu niet maar schraapt het zand met zijn achterpoten naar het gat toe. Ze is hier minstens een uur mee bezig, het is zeer vermoeiend voor haar.
Dan luistert ze waar het geluid van het water vandaan komt, je ziet haar hoofd naar alle richtingen draaien, ze draait haar lijf dan ook in de goede richting en loopt naar de zee waar ze in het water verdwijnt. Zo hebben wij de stadia's van het eieren leggen bij verschillende schildpadden kunnen mee maken.

Na zes weken komen er jonge schildpadjes uit de eieren. Ze moeten dan de hele weg naar de zee afleggen.
Er zijn veel liefhebbers voor de eieren. De mens is de grootste vijand! Hoewel het verboden is, zijn er veel stropers die de eieren zoeken en verkopen. De mensen vinden deze eieren een bijzondere lekkernij!
De vogels zijn ook liefhebbers van de eieren en in het water wachten nog meer vijanden. Er halen niet veel schildpadden de volwassenheid!

                                            De Krape schildpadden hebben wij gezien.